ตอนแรกตั้งใจจะเอาไดอารี่ที่ผมเคยเขียนมาโพสต์ลงที่นี่ แต่พอนึกไปนึกมา บางครั้งความทรงจำดีๆ ก็ควรจะเป็นแค่ความทรงจำก็จะดีกว่า ผมหมายถึง ในไดอารี่ของผม ก็จะเป็นข้อความที่ผมบอกรักคนที่ผมรักมากที่สุด สิ่งดีๆที่เราเคยทำด้วยกัน เป็นบันทึกที่ผมบันทึกความทรงจำระหว่างผม พระเจ้า และผู้หญิงที่ผมรักมากที่สุด ผมว่ามันคงจะดีกว่าถ้าหากว่าผมจะเก็บมันไว้แค่ในไดอารี่สีส้มนั้นอย่างเดิมต่อไป เพราะว่าบางสิ่งบางอย่างมันมีคุณค่าในตัวของมันเอง
ก็อธิษฐานนะครับว่า ซักวันหนึ่ง เราจะได้กลับมาสานต่อเรื่องราวความทรงจำดีๆลงในบันทึกเล่มนี้ ให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้ง หรือว่าบันทึกเล่มนี้จะเป็นเพียงแค่ความทรงจำที่จบเพียงแค่นี้ สุดท้ายแล้วก็แล้วแต่น้ำพระทัยพระเจ้าก็แล้วกัน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น