เช้าวันนี้ หลังจากใช้เวลาส่วนตัวกับพระเจ้าเสร็จแล้ว พอดีลองๆค้นตู้เก็บของที่ไม่ได้ใช้แล้ว ก็พอดีมาเจอไดอารี่เล่มหนึ่งที่ผมเคยเขียนไว้ตั้งแต่ปีที่แล้ว เป็นไดอารี่ที่เป็นปกสีส้ม สันเป็นห่วง เรื่องราวก็เป็นเรื่องราวตั้งแต่วันที่ 18-01-2007 ถึง 26-07-07 ก็เมื่อได้มีโอกาสอ่านย้อนหลังดูแล้ว ก็รู้สึกตลกไปกับความคิดของตัวเองเมื่อก่อนเหมือนกัน แต่ก็มีบางมุมที่รู้สึกประทับใจ และที่ประทับใจที่สุดก็คงจะเป็นเรื่องความสัมพันธ์ของผมกับรัตน์ ถึงแม้ว่าวันนี้เราจะไม่ได้เป็นเหมือนเดิมแล้ว แต่ก็ขอบคุณพระเจ้าที่ครั้งหนึ่งเราก็เคยมีช่วงเวลาที่ดีต่อกันเหมือนกัน คิดว่าจากนี้ไปผมจะเอาลงมาเขียนที่นี่ทุกๆวัน เพื่อว่าอย่างน้อยก็จะได้เป็นที่ที่เก็บความทรงจำของผมอีกที่หนึ่ง
เพื่อว่าสิ่งใหนที่ดีๆก็จะได้ทำต่อไป สิ่งใหนที่น่าประทับใจก็จะเก็บไว้ในความทรงจำ สิ่งใหนที่ไม่น่าทำก็จะไม่ทำอีก....เพื่อว่าใครคนนั้นเข้ามาอ่าน เขาจะได้รู้ว่าเราเคยมีเวลาที่ดีต่อกันอย่างไร รัตน์ วุฒิยังรักรัตน์นะ และวุฒิก็จะรักรัตน์ตลอดไปด้วย รัตน์จะเป็นคนที่วุฒิรักตลอดไป
๒๐ สิงหาคม, ๒๕๕๑
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
๒ ความคิดเห็น:
จริงด้วยเนาะ ไดอารี่ทำให้ได้นั่ง่นึกถึงเวลาดีๆทีได้เดินผ่านมา คิดถึงนายด้วย คิดถึงข้าวต้มsbs คิดถึงสนามหญ้าหน้าtlc จะเข้ามาเยี่ยมบล็อคบ่อยๆเลย
ขอบคุณครับ ว่าแต่ว่า..ใครอ่า??
แต่ยังไงก็ขอบคุณนะที่แวะมาอ่าน
จริงๆแล้วก็ไม่มีไรหรอก เมื่อก่อนเป็นคนชอบเขียน แต่ตอนนี้ขี้เกียจเขียนแล้ว
แสดงความคิดเห็น